Wątróbka po Wielkopolsku

Wątróbka to swego rodzaju produkt kontrowersyjny. Przemawia za tym fakt, że albo się ją kocha albo nienawidzi. Nigdy nie jest tak aby człowiek przeszedł obok niej obojętnie. Ja zaliczam się do tej pierwszej grupy a to za sprawą mojej kochanej rodzicielki, która zaszczepiła we mnie właściwe nawyki żywieniowe przynajmniej jeśli chodzi o mój stosunek do podrobów wszelkiej maści. Z domu wyniosłam jeden słuszny przepis na tą pyszną pełną żelaza smakowitość, o której już tutaj wspominałam (dla tych co czytają nie od niedawna link -> klik). 
Przepis na wątróbkę po wielkopolsku postanowiłam zrobić gdy pewnego pracowitego dnia do naszej firmy przyszła jak co dzień oferta cateringowa a tam wśród różnych cudów domowej kuchni między ruskimi pierogami a gołąbkami z mięsem widniała właśnie Wątróbka po Wielkopolsku. Dużo się nie zastanawiając przy najbliższej okazji zakupiłam wątróbkę i postanowiła przygotować w domu swoją wersję tego dania (po przeczytaniu kilku przepisów i artykułów na ten temat - swoją drogą nawet nie wiedziałam, że w takim wydaniu jest ona tak popularna. Polecam wszystkim nawet największym wrogom wątróbki, bo naprawdę jej wątróbkowy dla niektórych nudny smak jest poprzez dodatki wspaniale odczarowany!

80dag wątróbki
2 średniej wielkości cebule
4 czubate łyżeczki koncentratu pomidorowego
30dag pieczarek
6-7 średniej wielkości ogórków kiszonych

Wątróbkę oczyścić, przepłukać wodą. Obtoczyć w mące, podsmażyć na rozgrzanym oleju (uwaga może pryskać jeśli gdzieś pozostaną żyłki).
Po usmażeniu przełożyć wątróbkę do miski.
Na tłuszczu, na którym smażyła się wątróbka podsmażyć cebulę pokrojoną w piórka. Gdy się zeszkli dodać pieczarki pokrojone w niezbyt drobną kostkę. Smażyć do czasu aż z pieczarek odparuje cała woda. Dodać posiekane drobno ogórki, podsmażyć chwilę. Dodać koncentrat, wątróbkę i odrobinę wody. Dusić na małym ogniu aż wątróbka osiągnie pożądaną  miękkość. Pod koniec calość doprawić solą, pieprzem, odrobiną cukru i majeranku.
Podawać z ziemniakami i surówką z kapusty kiszonej.

Ps. Wiem, że się trochę w tych moich kulinarnych podbojach opuściłam i blog troszkę leży odłogiem ale obiecuję poprawę i większą mobilizację kulinarną :D