Drawski Cezar bierze nazwę od miejsca, w którym jest serwowany :) Przepis na tą sałatkę mam od Dagmary . Gdy goście prawie pukali do drzwi a ja tradycyjnie chciałam ugościć ich czymś nowym, przypomniało mi się jak Ela wspominała przepis na sałatkę Cezar, którą jadła u Dagmary. Wnet mnie olśniło, odpaliłam komputer i zanotowałam co trzeba. Efekt był piorunujący sałatka zniknęła w mgnieniu oka a wszyscy rozsmakowani prosili przy wyjściu o przepis stąd polecam ją po stokroć, bo na świątecznym stole z pewnością nie zabraknie do niej amatorów. A i na Sylwestrze gwarantuję, że obroni się sama! :))
Wszystkim czytelnikom mojego bloga z okazji Świąt Bożego Narodzenia pragnę życzyć 
Pyszności świąteczne niekoniecznie muszą zajmować nam masę czasu. Tak jest z tym deserem, który powstał za sprawa potrzeby szybkiego ugoszczenia niespodziewanych gości ;) Okazał się strzałem w dziesiątkę a moje kulinarne ego wzrosło dzięki temu o co najmniej trzy punktu! Polecam wszystkim zabieganym, którym brakuje czasu na przygotowanie czegoś do czego potrzeba znacznie więcej czasu jak również tym, którzy po prostu chcą zrobić "coś jeszcze", bo czują niedosyt świątecznych słodkości! :)
Pani Krysia to mama mojego bardzo dobrego kolegi, z którym znam się już od ponad 10 lat?! Gdzieś coś tak w tych okolicach będzie. Od tego właśnie czasu czyli od jakiś 10 Bożych Narodzeń na moim Wigilijnym stole nie może zabraknąć pozycji zwanej Rybą po japońsku. Każdy w mojej rodzinie z niecierpliwością wypytuje co roku czy aby na pewno w tym roku będzie Ryba po japońsku a ja wraz z moją Elą ze stoickim spokojem odpowiadamy, że oczywiście :) W tym roku po raz pierwszy będę spędzać Święta Bożego Narodzenia poza domem co nie ukrywam jest dla mnie sporym wyzwaniem i pewnie bez łezki uronionej w ukryciu się nie obejdzie, bo jak mogło by być inaczej gdy w ten magiczny czas Twoi bliscy będą 700km dalej... Na szczęście mój M. będzie przy mnie no i ryba po japońsku również tak co by mi w te święta aż tak przykro nie było! ;) Rybę polecam każdemu bez wyjątku, jest przepyszna i gwarantuję, że jeśli ktoś zrobi ją raz już nigdy nie przestanie jej robić! Jest po prostu genialna!!
Najlepsze przepisy rodzą się z przypadku tak też było w przypadku tego ciasta nazwanego na potrzeby bloga Serkową W-zetką truskawkową :) Historia tego przepisu jest dość świeża i niezbyt skomplikowana, po prostu gdy postanowiłam upiec Izaurę (klik) moje sobotnie roztargnienie wzięło górę i zamiast dodać same żółtka wbiłam całe jajka napełniona obawami czy aby na pewno babciny przepis na Izaurę z tego tytułu mi się uda poratowana radą mojej teściowej przepis szybko przerobiłam na ten z "W-zteki", który właśnie był w posiadaniu mamy mojego M. (swoją drogą M. od wakacji ma dwojakie znaczenie i litera początkowa imienia no i m jak mąż, mąż brzmi dumnie! :D) Wracając do przepisu poratowana radą postanowiłam zmienić przepis i tak oto upiekłam ciasto na W-zetkę a serka przeznaczonego do Izaury powstała delikatna serowa pianka, mniam! Ciasto w smaku orzeźwiające należące do tych "lekkich" :) Pyszota totalna więc polecam wszystkim ciastowym żarłokom, na świąteczny stół będzie jak znalazł :)
Przepis na tą sałatkę znalazłam w książce pani Małgorzaty Caprari, swoją drogą uwielbiam ją i jej książki za to, że niosą ze sobą mnóstwo prostych i ciekawych przepisów, których 99,9% jesteśmy w stanie zrobić po szybkich odwiedzinach osiedlowego sklepiku (wersja dla miastowych) lub też wiejskiego blaszaka pani Krysi (wersja dla ludu wsi <- czyli tak jakby od niedawna ja :D). Śledziatka podwawelska łączy w sobie dwie rzeczy, które uwielbiam! 1. śledzie, 2. buraczki!! Jak do śledzi musiałam dorosnąć, tak z buraczkami jestem zaprzyjaźniona od dziecka, ubóstwiam je nieprzerwanie odkąd zaczęłam rejestrować jakiekolwiek wspomnienia :)) Stąd gdy tylko rzucił mi się przepis na tą sałatkę postanowiłam się nie zastanawiać lecz rzucić się w wir kuchennych wariacji i zrobić ją czym prędzej. Efekt był taki jak moja głowa wraz z kubkami smakowymi założyła sobie od początku. Pysznie polecam zwłaszcza, że Wigilia tuż tuż i nie wiem jak u Was ale w moim domu śledź w Wigilię trzyma się mocno! ;) (Przynajmniej w moim pomorskim domu, bo w nowym podkarpackim kasza, kapusta i groch nie dają mu za bardzo dojść do słowa ale już moja w tym głowa co by północ z południem połączyć... ;)
Tak, jestem gospodynią pełną gębą i mimo, że moja nowa praca skutecznie utrudnia mi bycia kuchenną diwą gdy tylko nadarzy się okazja aby należycie ugościć znajomych lub rodzinę staję na wysokości zadania. Wstaje o 6:00 i działam! Bo nie ma nic piękniejszego jak widok zajadających gości. Mogę śmiało powiedzieć, że moim ulubionym zajęciem, sprawiającym mi największą satysfakcję jest karmienie ludzi i dziwne, że do tej pory nie przekułam tego w biznes... No ale cóż branża IT jest równie pociągająca ;) No dobra przejdźmy do sedna dzisiejszej notki, ślimaczki francuskie są tylko z nazwy, bo ślimaka w nich nie uświadczysz no i dobrze, bo jak wiadomo ja i moje kubki smakowe należymy raczej do konserwatystów i przedstawicieli bezkręgowców nie zjadamy ;) Przekąska ta jest świetna dla wszystkich tych co chcą zrobić coś na szybko na kolacje i niekoniecznie myślą o robieniu po raz kolejny kanapek jak i tych, którzy szukają inspiracji na małe imprezowe co nieco! POLECAM! Gwarantuję, że przy małym nakładzie sił wyczarujecie coś naprawdę pysznego! Niech moc ciasta francuskiego będzie z Wami! :)
Surówka to element nieodłączny każdego mięsnego obiadu w moim domu, po prostu surówka musi być koniec, kropka! Przepis na tą pochodzi od mojej teściowej, która to w tamtym roku wpadła na genialny pomysł, żeby "podrasować" sałatkę ze słoika i odczarować jej nudne oblicze. Wyszło jej to genialnie i dlatego postanowiłam podzielić się tym pomysłem z tymi, którzy w sezonie jesienno-zimowym szukają inspiracji na dodatki do obiadu. Pyszka!
Ciocia Ela to ciocia Judyty. Judyta to z kolei moja najwierniejsza testerka wszystkiego co gotowałam w swoim studenckim życiu na Podkarpaciu. Ciocię Elę miałam okazję poznać, gdy zawitałam w skromne progi pewnej przesympatycznej rodzinki z Podkarpacia i nie zawaham się użyć stwierdzenia, że chętnie ciocię Elę wraz z mamą Marysią zaadoptowałabym na swoje przyszywane cioteczki :) Babki są z nich równe a czas w ich towarzystwie biegnie przewybornie, zwłaszcza gdy jedna zrobi swoją popisową sałatkę z suszonymi pomidorami i mozzarellą a druga upiecze najlepszą szarlotkę na świecie. Sałatka brokułowa została wykonana przy okazji mojego osobistego własnego wieczoru panieńskiego, który to odbył się na moim ukochanym Pomorzu w porze roku gdy słońce świeciło wysoko, drzewa pachniały zielenią a ogrody uginały się od warzyw, owoców i kwiatów. Stąd podwójna nostalgia napawa mnie gdy myślę o tych chwilach raz, że byłam wtedy jeszcze panną a dwa przy takiej pogodzie jaką mamy teraz za oknem każdy by popadł w nostalgię myśląc o wspaniałym, ciepłym, pełnym słońca lipcu!! No dobrze ale trawy już nie sieję (Judi pozdrawiam Cię w tym momencie) i przechodzę do sedna sprawy! Sałatka ta ma wiele plusów po pierwsze, smak! Zupełnie inny i ciekawy dlatego też warto spróbować jej na własnych kubkach smakowych. Po drugie, jej wykonanie zajmie nam dosłownie 30min. Po trzecie, brokuły są zdrowe to też zdrowa sałatka nam się kroi! Pysznie polecam, róbcie jak tylko macie okazję a gdy jej nie macie postarajcie się aby się jakaś nadarzyła. Możecie zaprosić sąsiadkę a jak nie macie sąsiadki lub się z nią nie lubicie zawsze możecie znaleźć tysiąc innych powodów ;)
Sosy do przekąsek to moje "must have" na imprezach wszelkiej maści! Mimo, że sos czosnkowy święci triumfy na moim imprezowym stole od niepamiętnych czasów depcze mu po piętach sos nazwany przeze mnie na potrzeby bloga domowym sosem salsa. Przepis na niego zrodził się dawno temu a to za sprawą tortilli, która swego czasu była w moim domu baaaaardzo popularna (dla zainteresowanych link do tej smacznej przekąski). Niedawno przy okazji ugoszczenia naszych znajomych i mocnej chęci przygotowania jakiejś nowości niekoniecznie opartej na majonezie w mojej głowie zrodził się pomysł "podkręcenia" starego przepisu i przygotowania zupełnie nowego sosu :) Wyszło przepysznie!! A efekt końcowy przerósł moje najśmielsze oczekiwania. Taki sos to miła odmiana dla wszystkich majonezowo-śmietanowych lub też jogurtowych dipów. Mniam!
Tak! jestem fanką octu! Ocet lubię bardzo, 'octowe' przysmaki zaskarbiają moją sympatię bardzo szybko i na długo pozostają w mojej kulinarnej pamięci! :) Jeśli ogórki to konserwowe, jeśli papryka to marynowana jak śledzie to koniecznie wymoczone w wodzie z dodatkiem octu!! Po prostu ocet mimo, że zdrowy nie jest w kuchni musi być! A jeśli traktujemy wszystko z umiarem to i on nie powinien nam zaszkodzić! ;) Przepis na te pieczarki znalazłam w sieci i od razu zapisałam, co by przypadkiem gdzieś mi nie umknął. Przy nadarzającej się okazji wypróbowałam i... ogólnie wrażenia bardzo dobre niestety marynata była za kwaśna, bo ktoś w ten mój ulubiony ocet poszedł za bardzo i kwasota wyszła straszna. Jednak, że człowiek uczy się na błędach postanowiłam marynatę "zmodyfikować" i w ten sposób wyszedł przepis na pieczarki idealne, które gwarantuję będą hitem niejednej imprezy!! :) 
Kalafior warzywo wdzięczne aczkolwiek w moim domu zazwyczaj jedzone w jeden niezmienny i ten sam sposób przez lata. Surówka z kalafiora zaintrygowała mnie jeszcze w czasach mojego studenckiego życia w Grodzie Gryfa gdzie jedna z moim współlokatorek robiła takową często. Oczywiście gdy nasze drogi się rozeszły chęć na surówkę z kalafiora odeszła na ładnych parę lat w niepamięć i została odkopana wraz z tegoroczną jesienią kiedy to w domu pojawiła się znaczna ilość tej smakowitej jarzyny! :) Przyszła niedziela i nie mogłam się oprzeć aby moich zakusów na kalafiora w surówce nie przekuć w czyn! Tak oto powstała surówka, która po dodaniu kukurydzy i szynki śmiało może robić za pyszną i treściwą sałatkę! :)
Karkówka to chyba moja ulubiona postać wieprzowiny. Można z niej wyczarować niejeden obiad a kombinacji z wykorzystaniem tego mięsa jest chyba liczba nieskończona! Gdy tylko zauważyłam w sklepie napis 'Karkówka Cena promocyjna...' mój zmysł łowcy wyostrzył się i tak oto zakupiłam 1,5 kilo mięsiwa, przytargałam do domu i postanowiłam stworzyć coś na obiad w ten sposób zrodził się pomysł na danie, na które przepis poniżej :)
Złocieniecka sałatka warstwowa swą nazwę zawdzięcza miastu, w którym spotkałam się z nią pierwszy raz. Było to w zamierzchłych czasach liceum kiedy to nieśmiało zaczynałam się utwierdzać w przekonaniu, że gotowanie to jest to co pociąga mnie najbardziej :) Sałatka jest przepyszna, prosta w wykonaniu a do tego nierujnująca naszego domowego budżetu, który podczas imprez jest zazwyczaj i tak nadszarpywany... ;) Osobiście nie należę do fanów "słodkich" dodatków w sałatce ale tym razem smak ananasa tak wspaniale przenika się z resztą, że polecam ją nawet największym ananasowym sceptykom... ;)
Wiecie, że nie jestem fanką tzw. "masiarzy" czyli ciast z kremami, biszkoptami itd. niemniej jednak od czasu do czasu zdarza mi się takowe upiec przy bardziej donośnych okazjach. Ciasto, na które przepis poniżej zrodziło się dość niespotykanie, bo przypadkiem a smak tak przypadł nam do gustu, że dopiero przy trzecim podejściu udało mi się je uwiecznić do celów blogowych i jak wydać na fotografii obok to zadanie również i tym razem nie było łatwe, ponieważ kawałek po kawałku ciasto nikło w oczach co nie powiem, żeby nie było miłe :)) Ciasto orzeźwiające, miła alternatywa dla wszystkich "słoduchów", jest pyszne i wbrew pozorom robi się naprawdę ekspresem :) POLECAM!!!
Grzanki czosnkowe to taka przegryzka i dodatek do sałatek i innych przysmaków, który chyba nigdy mi się nie znudzi. Ich prostota i łatwość wykonania sprawiają, że jest je w stanie zrobić nawet największy laik kulinarny. Polecam je po stokroć wszystkim fanom czosnku i pieczywa! Przepis dodaję na widoczną prośbę wielu moich znajomych, którzy za każdym razem imprezowania u nas pytają się "jak ty to robisz, że są takie pyszne?!" No więc proszę bardzo odpowiedź poniżej ;)
Kapusta pekińska to warzywo wg mnie kultowe i bardzo popularne w kuchni każdej szanującej się Polskiej gosposi. Jej sukces tkwi w jej wszechstronnym wykorzystaniu, stąd niezliczona liczba przepisów na surówki i sałatki z pekinką w roli głównej :) Mój przepis to sztandarowa pozycja wśród sałatek w moim domu rodzinnym. Jest pyszna, prosta i tania czyli jest z rodzaju przepisów, które lubię najbardziej. Tym, którzy nie spotkali się z takim połączeniem polecam wypróbować ten przepis a tym, którzy przepis znają uprzejmie o nim przypominam :)
Historia tego przepisu jak wiele innych przeze mnie tutaj umieszczonych sięga murów niejednokrotnie wspominanego tutaj US w pewnym miasteczku :) Sałatka ta jest przykładem na to, że nudne urzędniczki są również niezłymi kucharkami z pysznymi przepisami na swoim koncie. Ten przepis jest banalnie prosty i różni się od innych tym, że jego wykonanie zajmie nam naprawdę niewiele czasu a składniki do jego przygotowania utrzymamy w jednej ręce. Sałatka ta jest po prostu genialna i robię ja dość często od ładnych paru lat. Smak jest ciekawy i inny od wszystkich "gyrosówek" itp. :) Polecam wszystkim, którzy poszukują nowego przepisu na ciekawą i prosta zarazem sałatkę. Ci co wypróbują na pewno nie będą żałować. Na koniec serdeczne pozdrowienia dla urzędniczek z US, dziewczyny więcej takich przepisów a i wpisów na blogu z Waszym udziałem będzie więcej, kto wie może nawet pojawi się rubryka przepisy z US?? ;)
Kapuśniak, zupa tak kultowa, że postanowiłam dodać swoją wersję na swojego bloga :) No bo najważniejsze w moim blogowaniu jest to, że stworzyć dla siebie obszerną bazę przepisów gdyby w jakiś magiczny sposób zawiodła mnie pamięć lub też co gorsza moje magiczne zeszyty by się gdzieś zawieruszyły, a że przy okazji dzielę się tymi wszystkimi pysznościami z Wami łączę przyjemne (dzielenie się) z pożytecznym (gromadzenie :) ). Kapuśniak to zupa idealna na jesienną słotę, nie dość, że wspaniale rozgrzewa to zapewnia nam również sporą dawkę wit. C, która przy jesiennej wylęgarni wirusów jest niezbędna toteż nie ma co się zastanawiać tylko marsz do kuchni ważyć kapuśniak! :)
Ciasto francuskie to odkrycie na miarę nobla! Sprawia, że każdy nawet największy antytalent kuchenny może wprawić w zachwyt swoich gości i nakarmić ich czymś niezwykle pysznym. Te paszteciki to murowany hit imprezy a co najważniejsze jesteśmy w stanie je zrobić dosłownie w pół godziny! Polecam wszystkim kulinarnym leniuchom i tym co lubią szpinak, i tym co ciasto francuskie, w sumie to polecam je wszystkim!! :)
Kultowe ciasto lat 90-tych czyli ciasto mojego dzieciństwa. Zebra to ciasto, które obok jabłecznika o dziwo lubiłam :) Do innych jak już wspominałam w innych wpisach musiałam dorosnąć. Moja przygoda z zebrą sięga zamierzchłych czasów mojego beztroskiego jestestwa i w moim rodzinnym domu była pieczona przez moją kochaną rodzicielkę w prodiżu! Urządzeniu magicznym, które w dobie piekarników elektrycznych straciło na swej świetności i w wielu domach przeszło do kuchennego lamusa... Prodiż kojarzy mi się w moim domu z dwoma dość mocno odległymi smakowo od siebie biegunami. Z jednej strony była to wspomniana już zebra a z drugiej pyszny, chrupiący i pachnący na cały dom boczuś... mniam!! Do dzisiaj jak wspomnę sobie to skwierczenie pysznego, tłuściutkiego boczku w prodiżu ślinka sama cieknie. Wracając do zebry ciasto jest proste, pyszne, budżetowe, a więc grzechem było by z niego nie skorzystać gdy goście walą do drzwi na popołudniową kawę a w portfelu przeciąg ;)
Przepis pochodzi od naszych zachodnich sąsiadów zza Odry a raczej jednej z gazet, które moja Siostra namiętnie kupuje. No i dobrze, że kupuje, bo jak do niej przyjeżdżam to potem siedzę obładowana gazetami i czerpię inspiracje godne mistrzów kuchni! Ten przepis to obok Udek w sosie pomidorowo-pieczarkowym jeden z moich ulubionych!! Mięsko przygotowane w ten sposób zadowoli najbardziej wybrednych stołowników. Jest pyszne, kruche i tak aromatyczne jak mało które!! Polecam po stokroć i przechodzą do przepisu, bo niepohamowany ślinotok mnie atakuje na same wspomnienie o tym kurczaku, mniam! :)
Papryka to warzywo bardzo wdzięczne mimo to zazwyczaj zajadam je w formie surowej lub marynowanej. W tym roku los papryki w mojej kuchni się odmienił i postanowiłam ją nadziać! Nadzianie papryki wyszło bardzo smakowicie toteż postanowiłam podzielić się z Wami moimi nowymi kulinarnymi dokonaniami :) Papryka w tej formie jest niezwykle sycąca i może służyć spokojnie za samodzielny obiad, mniam!
Papryka konserwowa gości w moim domu od zawsze a w tym nowym świeżo tworzonym od tego roku! :) Moją paprykową mistrzynią jest Ela, której papryka nie ma sobie równych i to właśnie za jej namową postanowiłam w tym roku po raz pierwszy samodzielnie zamarynować kilka słoiczków. Okazało się, że idealny przepis na idealną pyszną, lekko kwaskowatą, aromatyczną i jędrną paprykę pochodzi od naszej sąsiadki - p. Doroty. Przepis naprawdę godny uwagi, bo jest prosty a papryka przygotowana w ten sposób jest przepyszna i jak już wcześniej wspomniałam - jest jędrna!! Taka papryka to świetny dodatek do wielu dań zarówno na gorąco jak i na zimno, w moim kanonie kulinarnym przetworzona papryka plasuje się wysoko i z pewnością w tym roku również będę wychwalać pod niebiosa jej walory smakowe i mnogość możliwości jej wykorzystania :)
Mielone, miłość mojego życia! Mogłabym je jeść bez przerwy oczywiście uwzględniając całą listę innych moich podniebiennych miłości! ;) Mimo wszystko jako pozycja obiadowa mielona znajdują się z pewnością na mojej liście TOP10! Niedawno postanowiłam urozmaicić ich wnętrze o szpinak, który ubóstwiam i ser żółty, którego fanką jestem od wczesnych lat dzieciństwa :) Wyszło pysznie, inaczej i miło dla oka, bo zieleń szpinaku i kremowy kolor serka skutecznie ożywiły wnętrze tradycyjnego mielonego :) Swoją drogą tu gdzie teraz jestem na mielone wołają sznycelki dajecie wiarę?? :D
Karpatka to ciasto, które zaskarbiło sobie u mnie sympatię stosunkowo niedawno jako dziecko, gustowałam raczej w ciastkach niżeli ciastach z karpatką na czele, którą omijałam szerokim łukiem ;) Gdy moje kubki smakowe dorosły i gusta się zmieniły karpatka zawładnęła moim sercem na dobre! A to za sprawą tytułowej Anety, czyli bratowej mojej bratowej, której to mama jest mistrzynią karpatki i która to w hojnym geście podzieliła się tą tajną recepturą z młodym kulinarnym zapaleńcem! ;) Karpatka z tego przepisu to karpatka IDEALNA! Nie przesadzam w tym momencie, bo naprawdę jest jak mówię, lepszej nie jadłam i szczerze wątpię, że kiedykolwiek trafię na lepszą. Karpatka z tego przepisu to coś obłędnie pysznego, za co każdy facet lub też dziecko będą Cię wielbić pod niebiosa aż do skończenia blaszki co nastąpi z pewnością bardzo szybko! ;) Przepis banalnie prosty, obiecuję, że wyjdzie każdemu, nawet tym, którzy do tej pory rozkoszowali się karpatką w wersji kartonowej... ;) Sis pozdrawiam Cię w tym momencie :)
Na ten przepis natrafiłam dawno gdy blogi kulinarne były w powijakach a triumf swej świetności przeżywał portal Wielkie Żarcie :) czyli jakieś 6-7lat temu. Ziemniaki z tego przepisu z frytkami mają wspólną chyba jedynie nazwę niemniej jednak uważam, że są godne polecenia, bo aromat kminku i gorczycy sprawiają, że nabierają niepowtarzalnego charakteru, a żółta kurkuma sprawia, że mamy wrażenie, że jemy coś naprawdę wykwintnego ;) Polecam wszystkim fanom ziemniaczanej diety oraz tym, którzy poszukują miłej alternatywy dla nudnych ziemniaków z wody.